Το τρίγωνο των Βερμούδων

Ίσως να μην υπάρχει άλλη περιοχή του πλανήτη, η οποία να τροφοδότησε με μεγαλύτερη επιτυχία τους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας και τους επί της γης κυνηγούς ΑΤΙΑ (Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα). Οι πρώτες αναφορές σε παράδοξα φαινόμενα στην περιοχή, η οποία υποστηρίζεται ότι καλύπτει μέχρι και 1.140.000 τ. χιλιόμετρα μεταξύ της νήσου Βερμούδα, των ακτών της νότιας Φλόριδας και του Πουέρτο Ρίκο, ανάγονται στον 15ο αιώνα και εντοπίζονται στα ημερολόγια του Χριστόφορου Κολόμβου. Πολλοί το αντιμετωπίζουν ως ένα καλά φυλασσόμενο μυστήριο, όμως το Τρίγωνο των Βερμούδων σύμφωνα με την επιστήμη δεν διαθέτει ούτε διέθετε ποτέ κάτι το αινιγματικό και μυστηριώδες. Αντιθέτως, αποτελεί τον μεγαλύτερο σύγχρονο ναυτικό μύθο. Το μυστήριο του Τριγώνου του Διαβόλου, όπως λέγεται από μερικούς ευφάνταστους, παρά τις επανειλημμένες αποδείξεις ότι πρόκειται για ένα - ηθελημένο ή ακούσιο - δημιούργημα, εξακολουθεί να εξάπτει τη λαϊκή φαντασία και να αποφέρει κέρδη σε συγγραφείς και «ειδικούς» οι οποίοι επιμένουν να απαριθμούν τα δήθεν ανεξήγητα περιστατικά που έχουν σημειωθεί σε αυτό. Οι απόψεις για τη γεωγραφική έκταση που καλύπτει το περιβόητο τρίγωνο ποικίλλουν. Τα περισσότερα βιβλία ωστόσο τοποθετούν τις κορυφές του στο Μαϊάμι της Φλόριδας, το Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο και στο Αρχιπέλαγος των Βερμούδων. Η πρώτη επισήμανση για μυστηριώδη περιστατικά στην εν λόγω περιοχή έγινε στις αμερικανικές εφημερίδες το Σεπτέμβριο του 1950 μέσω του πρακτορείου Associated Press από τον δημοσιογράφο E. Jones. Κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας το θέμα άρχισε να επανέρχεται όλο και συχνότερα, με αναφορές στην περιβόητη Πτήση 19 και άλλες εξαφανίσεις αεροσκαφών και πλοίων. Ο όρος Τρίγωνο των Βερμούδων εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1964 στο περιοδικό Argosy από τον V. Gaddis και βρήκε αμέσως συνεχιστές. Ως τα μέσα της δεκαετίας του 1970 διάφοροι «ερευνητές» ασχολήθηκαν με το δολοφονικό τρίγωνο τροφοδοτώντας με υλικό σωρεία βιβλίων και το Χόλιγουντ. Οι ερμηνείες που έχουν προταθεί για την εξήγηση του «φαινομένου» κινούνται στη σφαίρα του υπερφυσικού: από αυτές που υποστηρίζουν ότι στην περιοχή υπάρχει μια «σκουληκότρυπα» από την οποία τα εξαφανισμένα πλοία και αεροπλάνα έχουν περάσει σε άλλη διάσταση του χώρου και του χρόνου ως και εκείνες που μιλάνε για αστρικές πύλες, δολοφονικές ακτίνες από την Ατλαντίδα και απαγωγές από εξωγήινους. Τα περιστατικά στο «τρίγωνο των Βερμούδων» ανέρχονται στα 200-1000 στα τελευταία 500 χρόνια. Πολλοί είναι εκείνοι που βιάζονται να δώσουν μία απλή εξήγηση για το πλήθος αυτό των ατυχημάτων στη συγκεκριμένη περιοχή. Παρακάτω, παραθέτουμε πίνακες με μερικά από τα ατυχήματα που συνέβησαν. Ο πραγματικά μεγάλος αριθμός τους θα σας ωθήσει στη διαπίστωση ότι κάτι συμβαίνει στο τρίγωνο των Βερμούδων; ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΟΝΟΜΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΥ ΠΟΡΕΙΑ/ΤΕΛΙΚΗ ΘΕΣΗ ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 1814 Wasp Από Κούβα προς νησιά Τόπκις 140 - 1880 Pickering Από Γουαδελούπη προς Ντελαγουέαρ 90 - 1918 Cyclops Από Μπαρμπάντος προς Βαλτιμόρη 308 - 1945 5 Avenger Επιστροφή από Μπίμινι - Πτήση 19 1948 Star Tiger Από Αζόρες προς Βερμούδες - Πολιτικό αεροπλάνο 1952 York Transport Προς Τζαμάικα 39 Αγγλικό αεροπλάνο 1954 S. Constellation - 42 - 1956 N. Martin Patrol Προς Βερμούδες - Υδροπλάνο 1965 C-119 - 10 - 1974 Saba Bank Προς Μαϊάμι 4 - 1975 Ketch Βόρεια των Βερμούδων 5 - 1976 Callista Από Μπαχάμες προς Β. Καρολίνα 5 - 1980 Witchcraft Μαϊάμι (σημαδούρα Νο 723) 23 - ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΟΝΟΜΑ ΠΛΟΙΟΥ ΠΟΡΕΙΑ/ΤΕΛΙΚΗ ΘΕΣΗ ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 1812 Patriot Ρεύμα Κόλπου - - 1814 Wasp Ακτή Β.Καρολίνας - Αμερικανικό πολεμικό πλοίο 1840 Rosalie - - Γαλλικό πλοίο,   βρέθηκε ανέπαφο χωρίς πλήρωμα 1880 Atlanta Βερμούδες 290 Αγγλική φρεγάτα 1902 Freya - - Βρέθηκε χωρίς πλήρωμα 1924 Raifucu Maru - - Έδωσε σήμα κινδύνου, αλλά δε βρέθηκε 1931 Stevenger Νησί Cat 43 - 1955 Connemoraly - Χωρίς πλήρωμα Γιοτ ανέπαφο 1968 Scorpion Αζόρες - Πυρηνοκίνητο υποβρύχιο 1973 Anita - 32 Φορτηγό 20.000 τόνων. Δε βρέθηκε κανένα ίχνος Η πρώτη εμπεριστατωμένη κατάρριψη του μύθου ήρθε αρκετά νωρίς, το 1975, όχι από κάποιον επιστήμονα αλλά από έναν βιβλιοθηκάριο, τον Λόρενς Κούσε, ο οποίος ερεύνησε σχολαστικά όλες τις πηγές για να καταλήξει στο ότι "ο θρύλος του Τριγώνου των Βερμούδων είναι ένα κατασκευασμένο μυστήριο": οι εξαφανίσεις πλοίων και αεροσκαφών στην περιοχή δεν είναι περισσότερες απ' ό,τι σε άλλα σημεία του Ατλαντικού και σε καμία περίπτωση δυσανάλογες με βάση τις δύσκολες καιρικές συνθήκες που επικρατούν εκεί. Επίσης πολλοί «ερευνητές» έχουν «φουσκώσει» τους αριθμούς ή παρέλειψαν συστηματικά να αναφέρουν ότι τα συντρίμμια πολλών από τα -υποτίθεται - εξαφανισμένα θαλάσσια και εναέρια σκάφη έχουν μεταγενέστερα ανασυρθεί. Οι στατιστικές δεν στάθηκαν βεβαίως ικανές να διαλύσουν τον μύθο: τα υπερφυσικά φαινόμενα «πουλάνε» και αποτελούν ιδιαίτερα προσοδοφόρο πηγή για όποιον θέλει να τα εκμεταλλευθεί. Θεωρίες Η πρώτη θεωρία ανήκει στον Lary Kusche. O Kusche ήταν βιβλιοθηκάριος στο πανεπιστήμιο της Αριζόνα, όταν το 1975 αποφάσισε να κάνει δική του έρευνα για το μυστήριο του τριγώνου των Βερμούδων. Αποτέλεσμα της έρευνας αυτής ήταν το βιβλίο με τίτλο ?The Bermuda Triangle Mystery-Solved?. Η διαφορά του βιβλίου αυτού με τα άλλα, σχετικά με το θέμα, συγγράμματα ήταν ότι αυτό περιείχε πλούσια βιβλιογραφία. Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι δεν υπάρχει κανένα μυστήριο και ότι ο θρύλος δημιουργήθηκε από τη φαντασία των ανθρώπων και από τη συστηματική διαστρέβλωση των γεγονότων. Ατυχήματα που γράφτηκε ότι έγιναν υπό καλές καιρικές συνθήκες έγιναν στη διάρκεια δυνατών καταιγίδων, ενώ πολλές φορές είχαν βρεθεί απομεινάρια από κουφάρια πλοίων και αεροσκαφών που είχαν «εξαφανιστεί» μυστηριωδώς. Το τρίγωνο των Βερμούδων παρουσιάζει μια ιδιαιτερότητα. Είναι η μία από τις δύο περιοχές στη γη όπου οι πυξίδες δε δείχνουν το μαγνητικό Βορρά, αλλά τον πραγματικό Βορρά. Η διαφορά αυτή είναι αρκετά μεγάλη για να βγάλει οποιονδήποτε εκτός πορείας. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται απόκλιση των πυξίδων. Η δεύτερη περιοχή βρίσκεται στα ανατολικά της Ιαπωνίας. Μάλιστα, οι ντόπιοι της έχουν δώσει το πολύ «πρωτότυπο» όνομα «θάλασσα του διαβόλου». Μάλλον ό,τι δεν καταλαβαίνει η κοινή λογική είναι αυτόματα διαβολικό. Η περίεργη σύμπτωση, όμως, είναι ότι και αυτή η περιοχή έχει να επιδείξει ένα πλούσιο ιστορικό ατυχημάτων. Κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό (και μάλλον προστατεύει το μυστήριο) είναι ότι στην  περιοχή αυτή εκδηλώνονται πολύ γρήγορα ισχυρές καταιγίδες που δεν ανιχνεύονται από τους μετεωρολογικούς δορυφόρους. Η θεωρία των προληπτικών είναι ότι τα πνεύματα των αδικοχαμένων ναυτικών στοιχειώνουν την περιοχή καταδικάζοντας έτσι τα πλοία και τα αεροπλάνα που διασχίζουν το σημείο αυτό. Η θεωρία αυτών με τις ιδιαίτερες μεταφυσικές ανησυχίες είναι ότι το τρίγωνο των Βερμούδων αποτελεί πύλη σε μια άλλη χωροχρονοδιάσταση. Με άλλα λόγια, το τρίγωνο των Βερμούδων είναι σα μια φυσική μηχανή του χρόνου που μεταφέρει τα θύματά της μέσα από χρονοδίνες σε άλλες εποχές. Μπορεί η θεωρία αυτή να θυμίζει ταινία επιστημονικής φαντασίας, αλλά σύμφωνα με τις θεωρίες του Einstein όλα αυτά είναι επιστημονικά αποδεκτά. Μία άλλη αρκετά διαδεδομένη θεωρία είναι πως στην περιοχή σχηματίζονται δίνες στο νερό και τον αέρα (ορατές και αόρατες) που ρουφούν αεροπλάνα και πλοία. Η βυθισμένη Ατλαντίδα τροφοδοτεί τούτο το σενάριο: Η Ατλαντίδα βρίσκεται βυθισμένη κάτω από το τρίγωνο των Βερμούδων και προκαλεί ενεργειακές διαταραχές στην περιοχή. Οι διαταραχές αυτές είναι υπεύθυνες για τις εξαφανίσεις και δημιουργούν την είσοδο στη χαμένη ήπειρο Μία αποδεκτή επιστημονικά θεωρία  είναι αυτή του μηχανολόγου και συγγραφέα Brown, η οποία υποστηρίζει ότι  υπάρχουν σοβαροί λόγοι για να συνδέσει κανείς τα επεισόδια αυτά με το μαγνητικό πεδίο της γης. Σε περιόδους της ιστορίας έχουν υπάρξει αντιστροφές του μαγνητικού πεδίου της γης και, ίσως, τώρα είμαστε στο κατώφλι ενός άλλου αιώνα αλλαγής της μαγνητικής κατάστασης με «περιστασιακές μαγνητικές σεισμικές ενδείξεις» που λειτουργούν προειδοποιητικά. Αν συμβούν τέτοιες μαγνητικές διαταραχές κατά τη διάρκεια πτήσεων με όργανα είναι πολύ πιθανό να προκληθούν σοβαρά προβλήματα στις ενδείξεις των πυξίδων που κακώς λαμβάνονται ως περίεργη βλάβη των γυροσκοπικών οργάνων. Οι αρνητές του μύθου έχουν όμως και τη συνδρομή της επιστήμης. Ερευνητές διαφόρων ειδικοτήτων έχουν εντοπίσει μια σειρά από καθ' όλα φυσικά φαινόμενα τα οποία μπορεί να ευθύνονται για τη 'φονικότητα' του Τριγώνου. Εκτός από τον ανθρώπινο παράγοντα - τις περιπτώσεις ανθρώπινου λάθους, πειρατείας ή κάποιων ηθελημένων καταστροφών - οι ειδικοί υποδεικνύουν ως αιτίες για τα ναυάγια και τις εξαφανίσεις που έχουν σημειωθεί εκεί τις συχνές θύελλες και τους τυφώνες που πλήττουν την περιοχή, το γεγονός ότι στο συγκεκριμένο γεωγραφικό σημείο οι πυξίδες θέλουν άλλες προσαρμογές σε σχέση με τον μαγνητικό και τον γεωγραφικό Βόρειο Πόλο, οπότε εύκολα κάποιος μπορεί να κάνει λανθασμένους υπολογισμούς και να χαθεί, καθώς και το ισχυρό ρεύμα του Κόλπου. Οι επιστημονικές εξηγήσεις θεωρούν ότι στο Τρίγωνο συνυπάρχουν πολλά φαινόμενα, όπως: 1. Το Ρεύμα του Κόλπου και τα μικρότερα επιφανειακά και υποθαλάσσια ρεύματα που μπορούν να παρασύρουν σε μεγάλες αποστάσεις τα συντρίμμια των πλοίων. 2. Η απότομη εμφάνιση πυκνής ομίχλης λόγω θερμοκρασιακών διαφορών και η απρόβλεπτη και ξαφνική δημιουργία μεγάλων κυμάτων - τέρατα - ύψους μέχρι και 15 μέτρων. Επίσης, η εμφάνιση έντονων και απρόβλεπτων καιρικών φαινομένων (καταιγίδες με ταχύτητες ανέμου μέχρι και 100 χλμ/ώρα. Αυτές οι καταιγίδες μερικές φορές διαρκούν μόλις μερικά λεπτά καλύπτοντας ελάχιστα τετραγωνικά μίλια. Συχνά συνοδεύονται και από εμφάνιση υψηλών φορτίων στατικού ηλεκτρισμού (φαινόμενο St Elmo?s fire) που μπορούν να επηρεάσουν όργανα πλοήγησης και επικοινωνιών. Τα περισσότερα από αυτά τα καιρικά φαινόμενα συνδέονται έμμεσα ή άμεσα με τη ροή του Ρεύματος του Κόλπου. 3. Τα σιφούνια, θαλάσσιοι κυκλώνες που μπορούν να ανεβάσουν στήλες νερού σε ύψος μερικών εκατοντάδων μέτρων. 4. Κύματα που προκαλούνται από υποθαλάσσιους σεισμούς, φαινόμενο σχετικά συχνό στην περιοχή. 5. Μαγνητικές ανωμαλίες στην περιοχή οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν πυξίδες, ασυρμάτους και όργανα πλοήγησης. Βέβαια, μια έρευνα του Ναυτικού των ΗΠΑ δεν έχει καταγράψει τέτοιες μεταβολές του μαγνητικού πεδίου. 6. Μία από τις σχετικά πρόσφατες εξηγήσεις ενοχοποιεί επίσης το άφθονο μεθάνιο που υπάρχει στην υφαλοκρηπίδα και στον βυθό της περιοχής. Η θεωρία ότι η ξαφνική και έντονη παρουσία φυσαλίδων ένυδρων αλάτων του μεθανίου στην επιφάνεια της θάλασσας μπορεί να βυθίσει ένα πλοίο γρήγορα και απροειδοποίητα - χωρίς καν να προλάβει να εκπέμψει σήμα κινδύνου - είχε προταθεί τη δεκαετία του 1980, αποδείχθηκε όμως με επιστημονικά πειράματα από αυστραλούς ερευνητές μόλις το 2003. Υποθαλάσσιες εκρήξεις, λένε οι ειδικοί, θα μπορούσαν να σημειώνονται στον βυθό εκτοξεύοντας ξαφνικά φυσαλίδες ένυδρων αλάτων του μεθανίου οι οποίες είναι ικανές όχι μόνο να βυθίσουν πλοία αλλά και, περνώντας στην ατμόσφαιρα, να προκαλέσουν επιπλοκές και βλάβες σε αεροσκάφη. Επίσης, από μερικούς δίνεται μια άλλη εξήγηση: Την εποχή εκείνη ο αμερικανικός στρατός έκανε υποθαλάσσιες δοκιμές ατομικών βομβών και αυτές 'τρέλαιναν' τις πυξίδες των πλοίων. Αν λοιπόν τύχαινε και σε μια θαλασσοταραχή να είχαμε και δοκιμές πυρηνικών βομβών, όπως ισχυρίζονται μερικοί, τότε είχαμε τα φαινόμενα που περιγράφονται από τους ναυτικούς. Συμπληρώνουν μάλιστα ότι τα γεγονότα αυτά έπαψαν να υπάρχουν αφού δεν γίνονται πια δοκιμές. http://www.cu2.gr/anexigita-fainomena/mistiria/85-fenomena/122-trigono-bermoudon.html